අප්‍රියෙල් පලමුවෙනිද කියන්නේ මෝඩයගෙ දවස කියලනේ පිළිගැනීම...
ඉතිං අපි කරන්නෙ පුලුවන් තරම් ලඟ පාත අතේ දුරින් ඉන්නෙකාව බයිට් කරන එක..
මොකක් හරි විහිලුවක් දාලා හූ හූ රැවටුනානේ කියනෙක....
.
පොඩි කාලේ වගේ එහෙම දේකට දැන් හිතක් නැත්තේ වැඩිහිටි වීම නිසාම නෙමෙයි...
මිනිහෙක් රැවටෙන එක කොයි වගේ සීමාවකින් නතර වෙයිද කියන සාධාරන බයක් හිතේ දුවන නිසා... මොන වගේ මනසික බලපෑමක් වේවිද කියල බයක් හිතේ තියෙන නිසා...
.
එහෙම අවාසනාවන්ත සිද්ධි නැතුවමත් නෙමෙයි..
මගේම මිත්‍රයෙක් මම ගැනම කරපු මේ වගේම විහිලුවකට මගේම තවත් මිත්‍රයෙකුට ටිකක් කේන්ති ගිහින් තිබුණා...
සමහර වෙලාවට අපි තඳින් බැඳුනු මිනිස්සුන්ට විහිලුවකටවත් කරදරයක් වෙනවට අපි ටිකක්වත් කැමති නෑ.. ඒක සමාජයීය වගේම ප්‍රාථමික සහජාසයක්නේ...
.
එක එක ප්‍රකාශ එක එක මනුස්සයට බලපාන ප්‍රමාණය කලින් නිගමනය කරන්න බැරි තරමයි.. බොහොම ලඟ කෙනෙක්ගේ වියෝවක්, ඔත්පල වීමක් කියන්නේ ඕනෙම කෙනෙක් සසල කරවන්න පුලුවන් තරමේ දෙයක්....
සමහරවිට ලොකු මානසික කම්පනයක් වුණත් ඇතිවෙන්න පුලුවන්....
.
ඒක නිසා විහිලුවක් පුලුවන් හැම වෙලාවෙම බොහොම මට සිලුටුව යන එක තමයි වඩාත් ඇඟට ගුණ...පෞද්ගලිකව මගේ අතිනුත් සමහර වෙලාවට විහිලු නිසා මිනිස්සුන්ගේ හිත් රිදීම් වෙනව...
.
අප්‍රියෙල් පලවෙනිදා මෝඩයගෙ දවස වුණේ බුද්ධියෙ අඩුවක් නිසා නෙමෙයි.. ඒක විස්වාසය සම්බන්ධ දෙයක්... අපි මිනිහෙක්ව විස්වාස කරන තරමට අපි රැවටිලා මෝඩයො වෙන්න තියෙන ඉඩකඩ හුන්ගක් ඉහලයි....
.
ඒ නිසා අප්‍රියෙල් පල වෙනිදා ඇත්තටම විස්වාස කරන්නන්ගේ දිනය කියල වෙනස් වෙන්නයි ඕනේ...
.
.
.
.
නෝටී
No comments:
Post a Comment