මටත් තිබුනා දෙකක් තුනක්...
.
ලොකුම එක තමයි ලොකු ඊගෝ එකක් තිබුනා..ලොකු කමක් කියල කියමු..මොකකින් හරි මාව රිජෙක්ට් වුනානම් අායේ ඒක පලාතක් නොබලන නැත්තන් ඊට වඩා දශමෙකින් හරි උඩට යන්න දගලන ගතියක් තිබුනා..සමහර වෙලාවකට මේකේ හොදකුත් තිබුනා..මගේ රස්සාවේ මේතරම් හරි දුරක් අාවනම් අාවේ ඒ ඊගෝ එකට තැන්කියු වෙන්න...
ඒත් හිතන්න මම ගොඩ නගන සමාජ සම්බන්ධතාවයක් ගැන..පොඩි සිද්ධියකින් මං සදහටම අත් හැරලා දාපූ මිනිස්සු හුගක් අැති..සමහර වෙලාවට නිකම්ම සොරි කියල ශේප් වෙන්න තිබුන අවස්ථා..
.
මේ අාකල්පයේ හොද නරක දැන දැනම මං ඒක මේන්ටේන් කරා...තදින්ම මේන්ටේන් කරා...හරියට කන්‍යාභාවය දේවත්වයෙන් රකින සාම්ප්‍රදායික කෙල්ලෙක් වගේ...
කවුරු වෙනුවෙන්වත් ඒක කෙලෙසා ගන්නෑ කියන දැඩි මතයෙ මං හිටියා...
.
ඒ වගේම තමයි අනිත් අාකල්පය..වැරැද්දක් කරහම සමාවෙන්න කියන්නෙපා..ඒකේ තේරුමක් නෑ මොකද වැරැද්ද කරල ඉවර නිසා කියල..ඒත් හිතන්න ඒ වගේ දෙයකින් මම නැති කරන්න අැති කියල හිතෙන මිනිස්සු ගාන...
.
මේක අැත්තටම කන්‍යාභාවයක්ම තමයි..අැයි දන්නවද...ඒක දෙන්න ඔ්නේ කියල හිතෙන, කන්‍යාභාවයට වඩා වටිනව කියල හිතෙන මිනිස්සු ඉස්සරහ ඉබේම අපි නිරුවත් වෙනවා...
.
ගෑණු ලමයෙක් තමන් රැකගත්තු ඒ දේවල් තමන් හුගක්ම අාදරේ කරන මිනිහෙක්ට දෙනව වගේම අපිටත් සමහර වෙලාවල් එනවා එහෙම දෙන්න වෙන...මටත් වුනා...මටත් හම්බවුනා එහෙම හුගක් අාදරණීය චරිත...වැරැද්දක් වුනත් අත් අැරලා දාන්න බැරි...උන් ඉස්සරහ මං මගේම කන්‍යාභාවය විසි කරල දැම්ම...
.
ඔව් උඹල අතින් මං මිනිහෙක් වුනා...කන්‍යාභාවය තවදුරටත් පොඩි උන්ට මිසක් පරිණත මිනිහෙක්ට වැඩක් නෑ කියල මට තේරුම් කරේ උඹලා..හැම මිනිහෙක්ටම සමාව දෙන්න හැම දේකදිම තව ටිකක් ඉවසන්න,හැම ප්‍රතික්ෂේප වීමකදිම හිනාවකින් පිලිතුරු දෙන්න පුලුවන් මිනිහෙක්ට විතරයි..
.
ලමයෙක්ට නෙමෙයි....
.
.
.
.
.
නෝටී
No comments:
Post a Comment