.
එතනදි ගෙනාපු තර්කය තමන්ගෙ එක්ස් ප්‍රේමවන්තයා තමන්ට ලබාදීපු නිදහස මගෙන් නොලැබෙනවා ඒ වගේ නිදහසක් තමයි කෙනෙක් බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ කියන එක...හුගක් සංවේදී ඉන්සිඩන්ට් එකක මේ ප්‍රශ්නය විසදන්න මට ක්‍රම දෙකක් තිබුනා..
.
එක ඒක නිදහස නෙමෙයි ඔ්නේ මගුලක් කර ගනින් කියල අත් හැර දැමීමක් විදිහට පෙන්නල දීලා පට්ට කුහකයෙක් වගේ පරණ ඉඩ වහල දැමීම....
.
දෙක මගේ පැත්තෙන් නිදහස සීමා කිරීමේ හේතු නිදහසට කාරනා පෙන්නලා සුදනා වීම....
.
මේ දෙකම අස්සෙ මට මතක් වුනා මටම හම්බවුන අත්දැකීමක්...
.
අපේ මහ ගෙදර බල්ලෙක් හිටියා...නම බෘෘනා...හරියට මං වගේම එක විදිහකට ඉන්න බැරි බල්ලෙක්..වටිනා කියන ජාතියක එකෙක්නම් නෙමෙයි...උෟව නාවන්න ගෙදර එක්කෙනෙක්ටවත් බෑ..මං නාවනවනම් නාවල ඉවරවෙනකන් හැල හොල්මනක් නැතුව ඉන්නවා...ඉවරයි කියල තේරිච්ච පලවෙනි තත්පරේම උෟ අැග ගසල මාව නාවනවා...
.
රෑට මේකව පිටිපස්සෙ ගැට ගහල තියෙන්නෙ පාරේ යන රංචුවට වැටිල යයි කියන බයට...මොකද සමහර වෙලාවට බීච් එකේ කෑම වලට වහ දානවා..මීටර් 25ක දුරකින් වගේ රේල් පාර...මහ පාරත් මහ දුරක නෑ..මාස ගානයි වයස...ඉතින් ඒක නිසාම ගැට ගහල තිබුනේ..
.
දවස් ගානක් තිස්සෙ මේකා හරි දුක හිතෙන තාලෙකට බුරනවා..දම්වැල කඩා ගන්නම හදනවා..
බලන් ඉදලා බැරිම තැන දවසක් රෑ මම ලෙහුවා...
උඹට ඔ්නේ නිදහසනේ...ඔන්න අරගනින් කියලා..
.
ඒ තමයි මම උෟව පනපිටින් දැකපු අන්තිම මොහොත...නිදහස් වුනා..මට උෟව අත්අැරලා දාන්න ඔ්නේ වුනේ නෑ..ඒත් උෟට උෟවත් නොදන්න නිදහසක් ඔ්නේ වුනා... මම දෙන අාරක්ෂාව වදයක් වෙන්නැති..ඒ තමයි හැටි...
.
මිනිස්සු තමන් ලගින්ම තියාගන්න අයට නිදහස දෙන්නෙ අාදරේටම නෙමෙයි...සමහර වෙලාවට නිදහස ඉල්ලා හිටින නිසා...නැත්තන් අාදරයක් හැගීමක් නැති නිසා...
.
ඒක අපිට සම්පූර්ණයෙන්ම දන්නෙ කතෘ...එහෙම නැත්තන් නිදහස ලබාදෙන්නා...ක්‍රියාව කරන්නා....
.
කතෘ උත්තම පුරුස නම්, නිදහස වඩාත් ඵලදායී වේවී...
.
.
.
.
නෝටී
No comments:
Post a Comment