.
ටික දවසකට පස්සෙ බොහොම පොඩි දේකට මේ කියන යාලුවා හෝ දෙතුන් දෙනා උදව් කරල...ඒ තරම් ලොකු දේවල් නොවුනත් උදව්නේ...
ඉතින් මගෙත් එක්ක මේ කතාව කියනව...
"මොනව වුවත් පව් කියලත් හිතෙනව අයියෙ" කියල කිව්වා...
අැත්ත...මිනිස්සු අවස්ථානුකූලව ගන්න තීරණ වලින් අපිට සමස්ථ මනුශ්‍යා ගැනම චිත්‍රයක් මවන්න අමාරුයි...ඒ එකිනෙකා තමන්ගෙ පැවැත්මට පවත්වගෙන යන රටාව...කෙනෙක් ජීවත් වෙන්න දැඩි අාත්මාර්ථකාමියෙක් වෙද්දි,තවත් කෙනෙක් ඒකෙම අනිත් අන්තයේ ඉන්න පුලුවන්...එකිනෙකාගේ සමාජගත දැනුම (අපි කියන්නෙ භාවිතාව කියල ) වගේම බුද්ධි මට්ටම මතත් වෙනස් වෙන්න පුලුවන්....සරල උදාහණයකට ගන්න සර්පයෙක්...උෟ තනිකරම ප්‍රාථමික සහජාස මත ජීවත් වෙන්නෙ...තමන්ට හානියක් කියල හිතෙන ඔ්නෙම දේකට පහර දෙන්න හෝ පලායන්න උෟ සූදානම්...
ඊළගට මගේ මට්ටමේ මිනිහෙක්ට එමු, දකින සර්පයන්ගෙන් මම හරියටම විෂ නෑ කියල දන්න උන් අැරෙන්න අනිත් එකාව මරන්න පසුබට වෙන්නෑ...ඊළගට ගමු මටත් වඩා සර්පයන් පිලිබද අත්දැකීම් තියෙන කෙනෙක් හෝ අවංක පරිසර වේදියෙක්...එයා මොනම සර්පයෙක්වත් මරන එකක් නෑ...
දැන් මේකෙන් ගම්‍ය වෙනවද මමත් සර්පයත් අර අවසන් කෙනා වගේම වෙන්න ඔ්න කියල...නෑ...එහෙම වෙන්න බෑ...වුනොත් ඒක හරිම බෝරින් ලෝකයක් වෙයි...අැත්ත ලෝකේ හොදයැයි සම්මත පැත්තට වැඩිපුර නැමිල තියෙන්න ඔ්නා...ඒත් ඒ ශ්‍රිතයේ අගට ගිහින් තියෙන්නත් හොද නෑ....ඒක සමතුලිත තාවයටත් බරක් වගේම හරිම කම්මැලි තත්ත්වයක්...සේරම එක වගේ වෙන එක කම්මැලි නැද්ද...
.
ඒ වගේ තමයි...මං මගේ ප්‍රියම්භිකාවට කිව්ව වගේම මිනිස්සු හොදම අය කියල කොටසක් නෑ...නරකම අය කියල කොටසකුත් නෑ...අඩු වැඩි වුන මිශ්‍රණ තියෙන්නෙ...මේ මිශ්‍රණයෙන් අදාල කෙනාගේ අදාල ටික විතරක් පරිස්සමට ප්‍රයෝජනයට ගන්නයි තියෙන්නෙ....ලේසි වැඩක් නෙමෙයි...පුරුදු වුනාම අමාරු වැඩකුත් නෙමෙයි....ටීම් වර්ක් එකක් කරනවනම් මේක හුගක්ම වැදගත් පොයින්ට් එකක් වේවී...
ඒ කිව්වෙ සුදු අස්සෙ කලු ටිකකුත් කලු අස්සෙ සුදු ටිකකුත් තියෙනව කියන එක...
හරියට යිංග් යෑංග් වගේ...
.
.
.
.
.
.
නෝටී...
No comments:
Post a Comment