බුකියට ලොග් වෙනකොට පේන කන්ටේනර් ගනන් සංවේදී පෝස්ටු පේනවද...? එක එක ආකාරයේ සමාජගත ආතල් ගැන පෝස්ටු දැකල තියෙනවද..? සිස්ටම් එක වෙනස් කරන්න ඕනේ කියල බෙරිහන්දෙන පෝස්ටු දැකල තියෙනවද..? රටට කිසිවක් නොකරම කොමිස් කුට්ටියට වැඩ කරන හොරාකන දේශපාලකයන්ට දෝශාරෝපණය කරන පෝස්ටු දැකල තියෙනවද..? ගල් බෝතලේට බත් පැකට් එකට රු.1000ට දේශපාලන රැස්වීම් වල බඩගාන්නෙපා කියන පෝස්ට් දැකල තියෙනවද...?
ඇති තරම් නේද...?
දැන් බලන්න, සත්‍ය ජීවිතේට ලොග් වෙන කොට ගමේ පාර සුද්ධ කරගන්න කුණු ටික වෙන් කරල යවන්න උනන්දුවෙන මිනිස්සු දැකල තියෙනවද..?
ගමේ සමාජ සේවා සංගමයක් පිහිටවන්න තරුණයෝ තරුණියෝ කී දෙනෙක් ඉන්නවද..?
සහතිකයක්, තෑග්ගක් නැති තරඟාවලියකට ඉදිරිපත් වෙන්න කී දෙනෙක් හොයාගන්න පුලුවන්ද...?
ගමේ සමාජ සේවා සංගමයක් පිහිටවන්න තරුණයෝ තරුණියෝ කී දෙනෙක් ඉන්නවද..?
සහතිකයක්, තෑග්ගක් නැති තරඟාවලියකට ඉදිරිපත් වෙන්න කී දෙනෙක් හොයාගන්න පුලුවන්ද...?
ඒ අමාරු දේවල්මය කියල පැත්තකින් තියලා අපේ වියදම් හෝ කාලය අවම දේවල් බලමු...
බැංකුවක, ශෙඩ් එකක එහෙමත් නැත්තන් අඩුම දන්සලක පෝලිමේ ඉවසීමෙන් ඉන්න පුලුවන් කී දෙනෙක් ඉන්නවද....?
කහ ඉර මීටර් කීපයක් ඉස්සරහ තියෙද්දි පාර පනින අය කී දෙනෙක්ද..?
කලර් ලයිට් එකේ තත්ත්පරේ පරක්කුවට හෝන් එක උඩ නගින අය කී දෙනෙක්ද...?
......................
මේ ටික බැලුවම පේන්නෙ මොකක්ද...? මිනිස්සු සෑහෙන ආත්මාර්ථකාමියි... ඒ වගේම එහෙම නෑ කියල පෙන්නගන්න සෑහෙන ගේමක් දෙනවා... අඩෝ මම මේ සිස්ටම් එක බලපන්.. මේක වෙනස් කරන්න ඕනේ... මේක හරි අසාධාරණ සිස්ටම් එකක්.. අන්න එහෙම කියල මම සෑහෙන හොදයි මම මේ සිස්ටම් එකට වගකිවයුතු නැති එකෙක් වගේ චිත්‍රයක් මවන්න හදනවා...
ඒත් ඇත්ත වෙනම කතාවක්... මම කැමති නෑ මට ප්‍රතිලාභයක් නැති මගුලකට මැරෙන්න... මම කැමති නෑ මට පාඩුවක් කරගෙන සමාජයට කඹුරන්න... මම කැමති නෑ අනිත් එකාට පහලින් ඉන්න... මම කැමති නෑ මගේ පහසුවට වඩා නීතී රීතී ගැන සැලකිලිමත් වෙන්න.. මම කැමති නෑ සුලු සුලු සදාචාරාත්මක හෝ විනය කාරණා නිසා කට්ට කන්න...
මොනවටද මම කැමති....?
මම කැමතියි අනිත් අය හැමෝම සමාජ සේවය කරන කාලෙක ඒකට සෙට්වෙන්න...
මම කැමතියි කවුරු හරි බර කරට අරන් කරද්දි ඒකේ පොඩි කොටසක් වෙන්න...
මම කැමතියි මටත් යමක් ලැබෙන තැනකට ශ්‍රමය දෙන්න...
මම කැමතියි අනිත් හැමෝම පෝලිමේ ඉන්නවනම් ඒක අනුගමනය කරන්න...
ඔය ටික තමයි මම කැමති... ඔයවගේ කැපකිරීමක් මට සමාජය වෙනුවෙන් කරන්න පුලුවන්.. ඒ මම ඇත්තටම පරාර්ථකාමී නිසා... ඒ එක්කම අනිත් අයත් එහෙම වෙන්න ඕනේ.. සමහරු ඒක ලීඩ් කරන්න ඕනේ.. ඒකට මම එච්චර කැමැත්තක් නෑ.. ඕවා කුණු ගොඩවල් නේ..
ඕක තමයි සරල සමාජයීය පැතිකඩ අපේ... අන්න ඒ ඉමේජ් එක සාක්කුවේ දාගෙන ජීවත් වෙන තක්කඩි තමයි අපි... පොඩි උත්සාහයක් ඇති මේක වෙනස් කරන්න... හැබැයි ඒක අනුන්ගෙන් නෙමෙයි... තමන්ගෙන් එන්න ඕනේ.. මගෙන් එන්න ඕනේ...
මේක තමයි තාරුණ්‍ය අද වෙද්දි මුහුණ දෙන විශාලම අභියෝගය... ප්‍රතිලාභ නොලබන පරාර්ථයකට යොමුවීම...
මේක තමයි ඉහල පරම්පරාවෙන් නොලැබෙන ඔවුන්ට ලැබියයුතු පණිවිඩය වගේම ආදර්ශය....
මේක තමයි ඉහල පරම්පරාවෙන් නොලැබෙන ඔවුන්ට ලැබියයුතු පණිවිඩය වගේම ආදර්ශය....
ජීවිතය රේස් එකක් නෙමෙයි....
කොහෙත්ම තරඟයක් නෙමෙයි...
මේක ටීම් වර්ක් එකක්...
කොහෙත්ම තරඟයක් නෙමෙයි...
මේක ටීම් වර්ක් එකක්...
ඔබ මම මේ මේන්ටේන් කරන ආත්මාර්ථකාමීත්වය කිසිසේත්ම සත්‍ය ප්‍රතිඵලදායක යමක් නෙමෙයි... අද මේක මේ මොහොතට ඔබට මට ආතල් එකක් සපයාවී.... තව අවුරුදු කිහිපයකින් ඔබත් මමත් මේ වෙනුවෙන් නිවී හැනහිල්ලේ පසුතැවේවී...
අන්න එදාට අපේ කටවල් මේ වාක්‍ය නොකිව්වොත් ඒක ලෝක පුදුමයක් වේවී....
" අපේ කාලෙ නම් මෙහෙම නෑ..."
ඔව් අපේ කාලේ එහෙම නෑ.. එහෙම නොවෙන කාලෙකට අපි පාර කපල දුන්නා... එච්චරයි...
හෙට හොදම දවස..... අද නෙමෙයි...
.
.
.
.
.
.
නෝටී
No comments:
Post a Comment