දුක කියන්නෙ කට කපල එකයි...ඒත් මක් කරන්නද..

"මේ මහත්තය ඇවිත් ගොඩක් වෙලා..ඒ වැඩේ ඉක්මනට කරල දෙන්න..."
"මහත්තය දවල්ට කාලත් නැතුව ඇති නේද..? "
.
.
මේවා මගේ රාජකාරී ස්ථානයට නම් බොහොම සාමාන්‍ය වචන...ආගන්තුක සත්කාර සඳහාම වෙන්වුණු රැකියාවක් කරන මට මේ දේවල් ඉබේම එන හැඟීම්...
ඒත් රජයේ තැනකින් වැඩක් කරගන්න යන කෙනෙක්ට මෙහෙම දෙයක් අහගන්න නම් කොයි තරම් ඉවසීමකින් කොයි තරම් නම් කාලයක් බලන් ඉන්න වෙයිද..?
ඔව් මම ඒක අද දෙවෙනි පරට කරා...පලවෙනි අවස්ථාව අලුත්ගම පොලිස් ස්ථානයෙදි..පොලීසියෙත් එහෙම හිත උණුවෙන ඇත්තො නැතුවම නෙමෙයි...
අද වුණෙත් එහෙම වැඩක්..රාජකාරී ස්ථානයෙ උවමණාවකට මට ආදයම් බදු දෙපාර්තමේන්තුවට යන්න වුණා...කොළඹ අව්ව නම් හතුරෙක්ටවත් වැටෙන්නෙප කියල හිතාගෙනම ඇතුල් වුණා...ලිෆ්ට් 4ක් විතර තියෙනව...තව පොඩ්ඩෙන් දැන්වීම නොකියවා නගින්න්නෙ ඉරට්ටෙ සංඛයා වලට විතරක් යන එකකට...එහෙනම් 6වෙනි තට්ටුවෙන් එලියට ඇවිත් ආයෙ පඩි බහින්නයි වෙන්නෙ...කොහොම හරි ගියා...පේන්න හිටපු මනුස්සයගෙන් අදල නිළධාරියව ඇහුවා..
"ඒ මහත්තය නම් කෑමට ගිහින්..."
"හරි මම අතනින් වාඩි වෙන්නම්.." කියල මම වාඩි වුණා..වෙලව 12.30යි..හරිනෙ කෑම වෙලාවනේ..1.20 වෙනකන් බැලුව..ම්හ්...කවුරුත් කතාකරන පාටක් නෑ මට..මමම ඇතුලට ගියා..මෙන්න ඒ මනුස්සය දැනුයි බත් එක ලෙහාගෙන කන්නෙ...එතකොට මට පණිවිඩේ දීපු මනුස්සයගෙ වගකීම් සහගතභාවය ගැන මටම හින ගියා..තව පැය බාගයක් හිටියා...ඔන්න එයා ආවා...
" මේ ඕක සම්බන්ධව ඉන්න මිස් නෑනේ..එයාල එලියට යන්න ඇති...අවුරුදු ළඟයිනේ...දන්නැද්ද ගෑනු උදවිය ඉතිං.."
මම මගේ ගොන් හිනාව දැම්ම...මම හාවා කියල හිතාගෙන මිනිහත් ගියා... යන්තන් 2.40 වෙද්දි අදාල මිස් ආවා...
"ගොඩක් වෙලා වෙන්නැති නේද ඇවිත්.." අපිව මේ පොදු වැඩකට අරන් ගියානේ.."
ඔන්න මම ආයෙත් සුපුරුදු ගොන් හිනාවම දැම්ම...
" එකට කමක් නෑ..මම ඕන්නම් පැය දෙකක් ඉන්නැති..ඒකේ අවුලක් නෑ"
ඔන්න හරි දෙපැත්ත බැලන්ස්..එයා සමාව භාජනේකට දැම්ම...මම භාජනේම බාරගත්ත..
"ඇවිත් ඉන්නව කියල කිව්වනම් මම ඒ වැඩේ දාල හරි එනවනේ"
.
"කොහෙද මේ පොල් බූරුවො එකෙක්වත් ඒක කරේ නෑනේ.." කියල කියන්න කට හදලත් මම කෙල ගිල ගත්තේ හිනාවකුත් එක්ක...
.
මම පැය ගාණක් බලන් හිටපු එකට මිස්ට හොදටම දුකයි වගේ...දුක කියන්නෙ කට කපල එකයි...ඒත් මක් කරන්නද..දැන් වෙලා ඉවරනේ..ඔන්න ඉතින් හරියටම විනාඩි 15යි වැඩේ සම්පූර්ණයෙන්ම ඉවරයි...එළියට බැහැල මම තනියම කල්පනා කරා...විනාඩි 15ක වැඩකට 2016 අවුරුද්දෙත් මම පැය 5ක් බස් එකේ කට්ට කාලා පැය 2 හමාරක් එතනත් හිටිය....
ඒක ඒ නිළධාරියගෙ වැරැද්දකුත් නෙමෙයි...එක්කො අපිට හරි යාන්ත්‍රනයක් නෑ...සේවය ලබාගන්නාට සැලකීම ගැන ඒකෙදි පවත්ව ගන්න ඕනේ විනය ගැන නිසි පුහුණුවක් නෑ...
.
පොඩි උන්ට ටැබ දුන්නට වැඩක් නෑ...ඒ තාක්ෂණ දුයුණුව රටේ ආර්ථිකයට, ප්‍රගමණයට නිවැරදිව භාවිතා නොවෙනවනම්...මේ විදිහට අපි නාස්ති කරණ කාලය නිසා අපතේ යන්නෙ රටේ ආර්ථිකයට දායක වෙන ශ්‍රමය...
.
කාලය රන් හා සමානයි කියල අපිට කියල දුන්න පාඩම එක්කො රටේ ලොකු පුටුවල උන් දන්නෑ,
නැත්තන් රත්තරන් දැන් ගණන් නෑ...
.
.
.
.
නෝටී