මිනිස්සු ජීවිත කාලෙම ඉගෙන ගන්නව කියල මට මුලින්ම කියල දුන්නෙ තාත්ත..ඒ වෙනකොට මම දැනන් හිටපු එකම ඉගෙනීම ස්කෝලෙට ගිහින් පැය ගාණක් අහන් ඉදල ගන්න දැනුම......
පොඩිම දවස්වල මට සෙල්ලම් බඩු ගෝනිගනන් තිබුණෙ නෑ..කොටින්ම එකක් දෙකක්වත් නොතිබුණ කාලයක් තිබුණා..ඒත් ඒක ලොකු ගැටලුවක් නොවුණෙ මට ඕනේ කරන විදිහේ සෙල්ලම් බඩු කඩේ නැති බව මම දැනන් හිටපු නිසා ඒවා මමම මට ඕනේ විදිහට හදාගත්තු නිසා...ගිනිපෙට්ටි වලින් ඩබල් කැබ් එකක් හදාගන්න, වැලි ගොඩේ තියෙන පාට දෙක් තුනක තිරුවානා කැටවලින් හමුදාවල් වගේම ඒවයේ අණ දෙන අයව හදාගන්න මට ගියේ විනාඩි ගාණයි...හිස් ෆිලමන්ට් බල්බ් පෙට්ටි කීපයක් බිල්ඩින්වලට අරගත්තම ඒව මට පෙනුනේ කොලඹ වෙළද මධ්‍යස්ථානේ නිවුන් බිල්ඩින් වගේමයි...යුද්ධේ ඉවර වෙලා සමහර වෙලාවට ඒවා ගිණි ගත්තේ යුද්ධෙ අතුරු ඵල විදිහට....ඒ දේවල් මගේ බුද්ධිමට්ටම තීරණය කරන්න බලපාන්න ඇති කියල මම දැනගන්නේ තරමක් වයස ආවහමයි..ඇඟිලි ආශ්‍රිත ක්‍රියාකාරකම් වැඩිපුර කිරීම මඟින් පොඩි ළමයින්ගේ මොලයේ වර්ධනය වේගවත් වෙනවලු....
.
එතනින් එහාට පොතේ තියරියෙන් විතරක් දෙයක් කරන්න බෑ කියල මම තේරුම් ගත්තෙ ජොබ් එකට ආවහම...මට මතක් වුණේ ආයෙත් තාත්ත නිතරම කියන කතාව...
.
" පුතේ අධ්‍යාපනය කියන්නේ භාවිතාව.."
.
ඔව් ඒක ඇත්ත...අපි පොතෙන් පතෙන් එකතු කරගන්නෙ දැනුමක් විතරයි..ඒක අධ්‍යාපනය වෙන්න නම් අත්දැකීම් එකතු වෙන්න ඕනේ...
1 වසරෙ ඉදන්ම කොල එකතු කරල ස්ටෙප්ලර් කරල තිබුණත් ඒක වඩාත් කාර්‍යක්ෂම වෙන්නෙ අංශක 45ක කෝණෙකට ගැහුමවයි කියල මම ඉගෙන ගත්තෙ අවුරුදු 25දි මගේ කලමණාකාරවරිය කියාදුන්නම...ඒක මගේ කිසිම පොතක තිබුණෙ නෑ...
අමුත්තෙකුට තමන්ගෙ ණය පතෙන් හෝ සල්ලි වලින් යන දෙකෙන් ගෙවීමේ පහසුකම් තිබිය යුතුයි කියල මම පොතෙන් ඉගෙන ගත්තට දෙකෙන්ම කොටස කොට්ස ගෙවන්න ආවොත් මොකද කරන්නෙ කියල මම් ඉගෙන ගත්තෙ අත්දැකීමෙන්.....
අමුත්තෙක්ගෙ ප්‍රශ්නයක් විසඳන්න පියවර පහක් තියෙනව කියල පොතෙන් ඉගෙන ගත්තට ඒ 5 එක එක ජාතීන්ගෙන් ජාතීන්ට වෙනස් කරන්න ඕනේ කියල මම ඉගෙන ගත්තෙ අත්දැකීම් වලින්...
.
ඔව් වඩාත් නිවැරදිව කිව්වොත් අත්දැකීම් නැත්නම් මට පැවැත්මක් නැතිවෙන්න තිබුණා..
.
ඉගෙනීම කියන්නෙ සරලවම භාවිතාව...
.
හොදම ගුරුවරය මට කියා දුන්න ඒ වචන අද මට අදහන්න පුලුවන් තරමෙ දෙයක්...
.
.
.
.
නෝටී
No comments:
Post a Comment